Ach te marzenia, a gdzie te pasje?

I kiedy czegoś gorąco pragniesz, to cały wszechświat sprzyja potajemnie twojemu pragnieniu. 

Paulo Coelho – Alchemik

Aby, działać potrzebujemy motywacji oraz determinacji, nie zawsze ją posiadając.

 Zdaje się, że trzeba sztucznie wywołać te dwa czynniki, bo inaczej zatrzaśniemy się w pokoju 

bez okien, gdzie jest duszno i ciemno… 

Pomimo że nie jest przecież aż tak źle, by nie mogło być gorzej.

Więc czym jest marzenie, a czym pasja ?

Czy te dwa słowa mogą funkcjonować osobno nie, drażniąc nikogo?

I czy zawsze ludzie, którzy kierują się pasją, wychodzą na tym lepiej niż ludzie kierujący się marzeniami?

Jakby to ująć…

-pasja jest cenniejsza niż marzenie, a samo marzenie jest czymś złudnym jak zauroczenie. 

Porywem serca, bezgraniczną tęsknotą za tym czymś lub kimś (w przypadku zauroczenia). 

 Tak więc naprawdę pasja i marzenie to dwa osobne słowa, które nie koniecznie powinniśmy łączyć. 

Więc czy marzenie jest fałszem i w swej istocie nie istnieje?

A może słowo marzenie jest najwyższym szczytem pasji?

Wychodzi na to, że potrzebujemy pasji, a nie marzeń.
Jeśli tak, to marzenie jest samym celem pasji.

Marzenie/Cel… Marzenie/Cel..... Marzenie/Cel…

Marzenie wydaje się bardzo odległe dlatego też nie, będziesz, miał nigdy motywacji do jego spełnienia.
Słowo to zarazem sprawia wrażenie nieosiągalnego. 

Więc tak naprawdę powinno nie istnieć, gdyż nie, wnosi nic realnego do naszego życia. 

Więc kim jest człowiek kierujący się marzeniem, a kim kierujący się pasją?

Człowiek kierujący się marzeniem jest jak zauroczony.

Czy fałszywie?

Tego nie wiem, ale załóżmy, że tak. 
Porównując teraz marzenie do zauroczenia, okaże się, że towarzyszą mu bardzo podobne uczucia – przede wszystkim ogromne pragnienie. 
Jeśli więc uważamy, że zauroczenie to ślepa miłość – czyli jest fałszem to marzenie też nim, będzie.

To takie logiczne, ale zarazem jakie proste wyjaśnienie.

… Niestety dopiero teraz jednak zdałem sobie sprawę, że ten temat jest szeroki jak ocean…

Tak więc człowiek, który kieruje się pasją, musi być zakochany.
Musi on, zdobywa wiedzę i doświadczenie z wielką przyjemnością i cierpliwością, a zarazem 

dbać o nią jak o siebie samego. 
Być prawie jak ekspert, podobnie jak w prawdziwej miłości, która jest cierpliwa i nigdy się nie nudzi.

Sprawa się więc komplikuje, bo każdy wie, że marzenia istnieją.
Dlatego też błędnie kierujemy się nimi zbyt często, co kończy się zazwyczaj porażką.

Fot:Moja pasja

Tak więc wniosek jest prosty:
 
Marzenia same w sobie nie istnieją.

Są za to cele w życiu, do których należy kierować się pasją.

Szczytem pasji zaś jest osiągnięcie celu, a jego spełnienie można nazwać marzeniem.

Tak więc gdy mówię cel to, staram się do niego dążyć, bo czuję, że jest w zasięgu ręki.

Mr.Prinz